Referentie

---

Lisanne de Roever

Sinds 2001 speel ik in het Nederlands hockeyteam. De eerste vier jaar was ik tweede keepster. Na de spelen van Athene waar we zilver wonnen ben ik “gepromoveerd” naar eerste keepster. Hoewel ik erg genoot van het eindelijk mogen spelen kwamen er toch soms ook twijfels. Vooral angst om fouten te maken. In mei 2006 kwam ik voor het eerst bij Sandra. Ik zat thuis midden in een verbouwing en verhuizing en mijn schoonzusje bleek ongeneeslijk ziek te zijn. Al deze facetten opgeteld werd het mij te veel en merkte ik dat het hockeyen ook niet meer wilde. Soms kan het een uitlaatklep zijn, maar voor mij was het een en al frustratie en niks lukte meer. Na een fout werd ik alleen maar bang om er nog meer te maken. Ik wist eigenlijk niet meer zo goed hoe ik hier zelf uit moest komen en via onze sportarts kwam ik bij Sandra.

De eerste gesprekken waren vooral heel fijn omdat er een onafhankelijk iemand luistert en je begrijpt. Daarna zijn we langzaam gaan kijken naar de dingen waar ik tegenaan loop. Perfectionisme is er een, het gevoel hebben altijd alles goed te moeten doen. Geen fouten mogen maken.
Nu in 2008 kan ik zeggen dat ik ook echt voel dat ik hierin veranderd ben. Ik kan veel beter relativeren als ik in mijn ogen iets fout heb gedaan. Ik heb leren doelen stellen, iets dat je in moeilijke, of juist saaie periodes een goed kant op kan helpen. In oktober 2006 werden we wereldkampioen. Dit was heel gaaf en smaakt natuurlijk naar meer, maar er kwam ook druk en er kwamen verwachtingen. Van jezelf maar ook van de buitenwereld. Door de twee jaar die ik bij Sandra ben kan ik hier op een goede manier mee omgaan . En als je gevoel goed is dan merk ik dat ik al de helft bereikt heb. We hebben ook hele concrete zaken besproken, wat is mijn taak, hoe doe ik dat, wat zijn afleidingen, hoe ga je daarmee om, enz. Ook het bijhouden van een weekschema liet mij inzien dat ik een goede balans moest tussen de arbeids- en rustverhouding. Soms de boel de boel laten. Dat is niet heel gemakkelijk als je alles goed wilt hebben, ook buiten het hockey.

Kortom ik merk dat ik mentaal enorme stappen heb gemaakt en dat negatieve gedachtes minder voorkomen en dat scheelt een heleboel energie en frustratie. En ik merk dit ook terug in het hockey. De afgelopen twee jaar heb ik mij goed ontwikkeld. En ik ben ervan overtuigd dat mijn sessies bij Sandra daar een groot aandeel in hebben gehad.